Rodzicu, pamiętaj, że:
1. Najczęstszymi przyczynami zaburzeń mowy są:
-
zbyt długie karmienie butelką i ssanie smoczka, ssanie kciuka,
-
dłużej utrzymujący się katar,
-
infantylny sposób połykania (tzw. niemowlęcy), polegający na połykaniu z językiem ułożonym na dnie jamy ustnej (połykanie dorosłe i dorosła pozycja spoczynkowa języka wygląda inaczej - środkowa i przednia część języka jest uniesiona do góry). Zmiana typu połykania infantylnego w dorosły oraz zmiana pozycji spoczynkowej języka powinna nastąpić ok. 3 roku życia. Przetrwałe połykanie niemowlęce i nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka przyczynią się do powstania szeregu wad: wady zgryzu, seplenienia międzyzębowego,
-
zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego (wady zgryzu, anomalie zębowe, zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe lub wargowe, nieprawidłowa budowa języka czy podniebienia, przerost trzeciego migdałka, polipy, znaczne skrzywienie przegrody nosowej),
-
nieprawidłowe oddychanie,
-
osłabienie słuchu fizycznego,
-
niska sprawność narządów artykulacyjnych,
-
dostarczanie nieprawidłowych wzorców mowy.
2. Prawidłowa mowa i wymowa ma istotne znaczenie w dojrzałości szkolnej i nauce. Dziecko, które źle mówi, najczęściej pisze z błędami, słabo czyta, a także przejawia zahamowania w swobodnym wypowiadaniu się. Najczęściej spotykane błędy wiążą się z seplenieniem, reraniem, ubezdźwięcznieniem głosek dźwięcznych, co często prowadzi do zmiany znaczenia wyrazu. Korekcja wad wymowy zapobiega zatem trudnościom i niepowodzeniom szkolnym.
3. Terapia logopedyczna w szkole prowadzona jest do momentu wyeliminowania lub złagodzenia zaburzenia stanowiącego powód objęcia dziecka opieką logopedyczną. Podjęcie terapii logopedycznej oznacza konieczność utrwalania uzyskanych efektów w domu. Nawet kilkuminutowe ćwiczenia, ale wykonywane codziennie są dużą pomocą i mają ogromny wpływ na skuteczność terapii i skrócenie jej trwania.